Skip naar hoofdcontent (Klik enter)

Toyota Paseo: A Mechanics Dream

De Paseo van Maikel is een vriend voor het leven
Het verhaal van Maikel Brainich von Brainich Felth en zijn Toyota Paseo gaat over een jonge, onervaren student die dankzij zijn auto uitgroeit tot een volwassen monteur met zelfvertrouwen. Behalve een droomauto is de Paseo voor Maikel een vriend voor het leven.

Onafscheidelijk

Ruim acht jaar zijn ze samen. In die tijd reden ze slechts een krappe 40.000 kilometer, maar toch zijn ze onafscheidelijk. Dat is niet voor niks: Maikel Brainich von Brainich Felth (26) en zijn Toyota Paseo GT uit 1999 werden samen volwassen: “Ik heb de motor zelf gereviseerd. Elk onderdeel heb ik in mijn handen gehad en alles doet het perfect. Dat heeft zóveel gedaan voor mijn zelfvertrouwen, dat kan ik bijna niet uitleggen. Door deze auto ben ik gegroeid als persoon, daar ben ik ’m heel erg dankbaar voor.”

“Een Toyota natuurlijk!”

Toen Maikel Brainich von Brainich Felth op zijn achttiende zijn rijbewijs haalde, wilde hij een auto. Dat kon er maar één zijn: “Een Toyota natuurlijk!” zegt hij. “Mijn hele familie rijdt al zo lang als ik me kan herinneren Toyota: mijn opa en oma hadden er vier, mijn vader drie, mijn zus heeft er eentje en ook mijn beste vriend en zijn ouders rijden Toyota. Allemaal zonder problemen, dus ik kon eigenlijk niet achterblijven. Ik heb nooit wat anders gewild dan een Toyota!”

Ambities bijstellen

Een Toyota moest het dus worden, maar welke? Die vraag bleek een stuk moeilijker te beantwoorden. Aan inspiratie had Maikel geen gebrek, maar zoals elke student van 18 had hij niet veel te besteden: “Ik wilde een Supra, maar die was te duur. Net als een GT86, die vond ik ook erg mooi.” Knarsetandend stelde Maikel zijn ambities bij: “Maar een Celica sprak me niet echt aan en hoewel ik lang gezocht heb kon ik geen betaalbare MR2 vinden. Mijn vader kwam met het idee om eens naar de Paseo te kijken, maar dat vond ik helemaal niks.”

Mooier dan op foto’s!

Maar hoe langer de zoektocht duurde, hoe minder geduld de jonge Maikel overhield: “Mijn rijexamen kwam eraan en ik wilde gewoon een auto hebben. Dus ging ik toch maar bij een Paseo kijken: een zwarte, met 319.000 kilometer op de klok. Met een prijs van 1.500 euro was het op dat moment de duurste Paseo van Nederland en ik heb ’m gekocht. Waarom? Behalve dat ik een beetje impulsief handelde vond ik de Paseo in het echt véél mooier dan op foto’s. Dat vind ik nog steeds.”

“Die kilometerstand maakte me helemaal niks uit!”

Maar een auto kopen met 319.000 kilometer op de teller, is dat niet heel gewaagd? “Niet als het een Toyota is”, grijnst Maikel. “Ik wist dat een Toyota dat makkelijk aankon, die kilometerstand maakte me helemaal niks uit.” Met zijn nieuwe aanwinst sloot Maikel zich aan bij een groep Paseo-rijders die regelmatig evenementen bezoekt. Van hen hoorde hij hoe bijzonder zijn auto is: “Een faceliftmodel zoals die van mij zie je bijna nooit meer en ook de GT is inmiddels erg zeldzaam.”

Superzeldzame onderdelen

Zoals zoveel jonge automobilisten paste Maikel zijn auto een beetje aan: de versleten bestuurdersstoel verving hij door een kuipstoel en hij monteerde een sportstuur: “En de Paseo heeft nu een TTE-lip op de voorbumper. Dat geeft net wat extra’s, zonder over-the-top te zijn. Bovendien heb ik er een spaghettispruitstuk en een inlaat van een Corolla opgezet. Die zou wat meer koppel moeten geven, maar daar merk ik niet veel van. Ik vind het vooral mooi en het zijn stuk voor stuk superzeldzame onderdelen die heel populair zijn onder Paseo-rijders. Het maakt mijn auto weer wat unieker.”

Onverminderd vertrouwen

Minder mooi was dat Maikels Paseo na een tijdje heel veel olie begon te verbruiken. Het maakte een motorrevisie onvermijdelijk, maar het deed zijn vertrouwen niet wankelen. Hij verdedigt zijn Paseo als een leeuw: “De Paseo is een sportieve auto, maar heeft niet veel vermogen. Dus om een beetje sportief voor de dag te komen trappen veel eigenaren ’m hard op zijn staart. Dat kun je de auto toch niet verwijten?”

“Ik dacht dat ik al veel wist”

Dat mankement leerde Maikel dat het niet meevalt om een Paseo te laten repareren: “Veel garages weten niet wat een Paseo is en al helemaal niet waar ze onderdelen voor dit model moeten vinden”, zegt hij schouderophalend. “Dus toen moest ik zelf aan de slag. Ik was toen al bezig aan de opleiding tot automonteur en dacht dat ik al veel wist, maar ik ontdekte al snel dat ik nog heel veel niét wist.”

Mouwen opstropen

De motor uit een ‘donor-Corolla’ die Maikel aanschafte bleek niet te passen, dus die ging weer in de verkoop. Er restte Maikel nog maar één ding: mouwen opstropen en zelf aan de slag. Een behulpzame collega overtuigde Maikel dat hij zo’n revisie heus wel aankon en sleepte hem door moeilijke momenten: “Aan zo’n project beginnen, dat was wel even stressvol …”

Belangrijke tip

Gereedschap om de kop te vlakken en de kleppen in te slijpen had Maikel niet, dus die klussen besteedde hij uit. De rest deed hij zelf: elk onderdeel had hij in zijn handen, van elk onderdeel verwijderde hij aangekoekte olie en vuilresten en waar nodig monteerde hij nieuwe onderdelen: “Mijn collega wees me er gelukkig op dat een zuiger olieretourgaatjes heeft die je ook moet schoonmaken. Op school had ik dat niet meegekregen, dus hij redde me van een blunder!”

Zelfvertrouwen gewonnen

De eerste keer dat hij zijn eigenhandig gereviseerde motor startte en merkte dat die kerngezond klonk, was een magisch moment voor Maikel: “Een motorrevisie leek een heel lastig project, maar het zijn allemaal maar moeren en schroeven. Ik weet wat ik daarmee aan moet en door dit helemaal zelf te doen kreeg ik het zelfvertrouwen dat ik voorheen miste. Dat heb ik aan mijn Paseo te danken.”

Droomauto

Een Paseo-rijder die nog trotser is dan Maikel bestaat bijna niet. Dat hij absoluut niet van plan is om afscheid te nemen van zijn Paseo is dus geen verrassing: “Ik wil nog steeds een GT86, maar ik ga eerst een eigen huis kopen. Ook als die GT86 er is kan ik me niet voorstellen dat ik mijn Paseo weg zou doen. Ik heb te veel vrienden spijt zien krijgen van de verkoop van hun eerste auto. Ik heb zoveel meegemaakt met deze auto, daar wil ik geen afscheid van nemen. Dit is mijn droomauto.”