"Waar ik in Japan een gouden, zilveren en bronzen medaille won, heb ik tijdens de Winter Games in Korea geleerd om gelijk weer op te staan na het vallen. Zelfs met een kapotte schaats, want anderen hielpen mij over de streep. Als ambassadeur van Special Olympics moet ik regelmatig presentaties geven. Daar leer ik veel van, hoewel ik het altijd nog een beetje spannend vind. Het mooie aan de organisatie is dat iedereen wordt gewaardeerd zoals hij of zij is. Als je aan een wedstrijd meedoet, krijg je altijd een vaantje. Je bent dus altijd een winnaar."
"Omdat ik hypermobiel ben, zal ik over een paar jaar waarschijnlijk niet meer kunnen sporten zoals nu. Mijn gewrichten schieten vaak op slot. Daarom doe ik nu ook aan racerunnen, waarbij je op een soort driewieler zonder pedalen en met een borststeun voortbeweegt door te rennen. In de toekomst zou ik heel graag met een RaceRunner op het ijs willen. Dan kan je dubbel zo hard en heb ik toch nog een beetje dat schaatsgevoel!"